Thursday, March 29, 2007

Pain In Work

I've been working almost four years of my life and yet gain nothing.

When I graduated in college, I stuck myself in our store. I've been busy managing that stall. And I really enjoyed it. Kung hindi pa ako pinagtulakan ng Nanay ko na maghanap ng trabaho at bitawan yung tindahan na yun, hindi ako magbabanat ng buto at magtyatyagang bumili ng Manila Bulletin every Sunday at bilugan ang mga pwedeng applyan. Hunting for a job didn't give me pain. After a month and a couple of weeks, I found this company. Magfofour years na ako dito sa May but when I think of the years I spent in this company...tsk...nothing....I gain nothing. I just met the man who captured my heart...and aside from that....NOTHING.

*sigh* *sigh* *sigh*

If only I knew that it will enslave me, I didn't go to Legaspi Suites, Salcedo Village on May 2, 2003.

Tsk.


I got off AGAIN this morning from work at around 4:30 AM. The whole team had been busy with this goddamn project that we'd been working for months and until now cannot perfect because of this goddamn unholy client that are playing gods and making us slaves. Umuwi akong tumitilaok na yung manok tapos kailangan ko pang pumasok ng alas-onse ng umaga para umattend ng meeting. Pakshet! Gudlak!

Gudlak sa mga taong nagtatrabahong parang kalabaw pero walang napapala. Yung pinaghihirapan nila, pinagtatrabahuhan nila. Sino nakikinabanang? Mga malalaking taong nagpapalaki ng ano nila! Putangina nyo! Mahiya kayo sa balat nyo! Pataasan kayo ng sweldo habang nagpapainit lang kayo ng pwet sa upuan nyo! Buti nga kung umiinit e. E puta bihira mo makita sa upuan nila. Kung hindi nagbreak, naglalamyerda sa labas. Nagmomall during office hours. O di kaya papasok na malapit na uwian tapos pag tinawagan para magpaliwanag kung bakit late ang hinayupak, ang dahilan...sakit ng katawan nya...lahat na ata ng sakit nadahilan. E masasakitin ka palang hayuf ka e di magresign ka na't magstay ka na lang sa bahay! Ang kapal pa ng mukha na magreklamo sa increase nya. E potah ka buti nga naadjust ng ganun kalaki sweldo mo kahit ni-singkong duling wala kang naipasok sa kumpanya na to! Siguro nga dapat manahimik ka na lang sa bahay nyo baka dito ka pa mamatay! Tangina nyo!!!

2 comments:

Anonymous said...

Iha, nakakaiyak yung nalaman ko nung huling punta ko dyan. Yun lang pala ang sweldo mo hanggang ngayon. Mahal ko din naman ang kumpanyang yan, at alam kong madaming hindi makatarungan dyan pero GRABE!!!!! OA na yun. Ang tagal mo na dyan, mataas din naman ang posisyon mo kung tutuusin, tapos yun lang sweldo mo? Magreklamo ka! Mwehehe. Pero di nga, voice out your concerns. ;)

maldita said...

Eto't pinagplaplanuhan ko na yan lola. Pero malamang wala ding mangyayari kaya dapat pagisipan kong maigi kesa sa bandang huli magsisi lang ako. Mapahiya lang ako. Pero sobra na e. Grabe na! Masyado na nilang inaapakan ang mga maliliit na tao. Sobrang liit ko na nga di pa maawa ang mga hinayupak!