Probably most of you are wondering why I'm using english in my blog. It so happened that I have foreign viewers. I really wanted to spill it out. Write in tagalog and say the words I used in everyday living. Potek ang hirap mag-pretend ha! Nagkakabulol bulol na nga ako. Hehehe. Anyhow, I still manage to write it well.
Hay buhay! Petiks na naman ako. Wala na naman magawa kaya eto nagpapakabobo ako. Nagkakalkal ng mga bagay-bagay na magpapa-abala sa akin. Lilipas na naman ang isang araw na walang katuturan. Sana lang dumami pa ang order ng ringtones. Pulubi na naman kami nito pag nagkataon. Ang hirap naman kasi nagpapakabayani ang ibang tao dito habang yung iba dyan nagwawaldas ng salapi na pinaghihirapan ng mga bayani dito. Balak ko na ngang ipagpatayo ng monumento ang ilan dito. Sana lang magising na ang punong abala. Abala saan? Ewan ko. Abala sa pagiging tanga nya at sunud-sunuran sa mga taong nagpapaikot sa kanya. Ah ewan ko sa kanila. Mga leche sila! Wala lang. Nakakapikon lang ang mga ganung tao. Parang asong sunud-sunuran sa iba. Parang walang utak. Akala ko pa naman matatalino sila. Wekwek. Pulbos ata laman ng utak o sadyang mabait lang talaga. Aahhh...shadap! Bahala kayo! Sana lang walang magpa-translate sa akin nitong entry na to.
Syasya. Balik trabaho!
Mood Status: frustrated
Music Playing: Simple Plan - Shut Up
2 comments:
naku ito po ba ang "blag" ni ka gabriela??? hahaha
tapang e...
hay matagal na po na issue yan...
talagang ganyan ata ang buhay e...
me pag kahawig yan sa post ko nuon sa blog ko e...entitled "Araw ng kalayaan.. araw ng kawaisan"
meron talaga yang ganyang situation...ung ndi pa nag aalay ng dugo't pawis e seating pretty na hehehe....
pls read
oo pare grabe! dito ko na lang nilalabas lahat ng sama ng loob ko. sana lang di ako mawalan ng trabaho...ahihihi
Post a Comment